EU Directive 2024/825 as regards empowering consumers for the green transition | Fieldfisher
Skip to main content
Insight

EU Directive 2024/825 as regards empowering consumers for the green transition

Locations

Netherlands

Read this article in Dutch.

The green transition in Europe encourages consumers to make sustainable choices. However, information provided by traders on the sustainable nature of products is not always clear and reliable, preventing consumers from making informed purchasing decisions.

To strengthen the position of the consumer, Directive (EU) 2024/825 of 28 February 2024 of the European Parliament and of the Council amending Directives 2005/29/EC (Unfair Commercial Practices Directive) and 2011/83/EU (Consumer Rights Directive) as regards empowering consumers for the green transition through better protection against unfair practices and through better information (Directive) entered into force on 26 March 2024.

The Directive requires traders to provide clear, relevant and reliable information on the sustainable nature of the product and aims, among other things, to address the following practices:

  • misleading environmental claims (''greenwashing'');
  • misleading information about the social characteristics of the product or the traders' businesses (such information may relate, for example, to the quality of working conditions, respect for human rights or environmental performance);
  • non-transparent sustainability labels; and
  • practices associated with the early obsolescence of goods (or, in other words, commercial policy involving deliberately planning or designing a product with a limited lifespan so that it prematurely becomes obsolete or non-functional after a certain period or after a predetermined intensity of use).

Thus, there will be a harmonised label for products in the European Union with information on the commercial sustainability guarantee. In addition, environmental characteristics, social characteristics and circularity aspects will be added to the list of main characteristics of a product in respect of which a trader's practices can be considered misleading.

To ensure the fairness and credibility of ''green claims'', such claims are prohibited where they are not supported by clear, objective, publicly available and verifiable commitments and targets. Such claims should also be verified by a third party expert, whose competence and independence from both the scheme owner and the trader are ensured based on international, Union or national standards and procedures, for example by demonstrating compliance with the relevant international standards, such as ISO 17065 "Conformity assessment – Requirements for bodies certifying products, processes and services", and the findings of this expert should be made available to consumers.

Member states have until 27 March 2026 to implement the Directive into national regulations. If you have any questions, feel free to contact Marcel Willems or Elisabeth Bulder.

Dutch

EU Richtlijn 2024/825 wat betreft het versterken van de positie van de consument voor de groene transitie

Door de groene transitie in Europa worden consumenten gestimuleerd duurzame keuzes te maken. De informatie die handelaren verstrekken over het duurzame karakter van de producten is echter niet altijd even duidelijk en betrouwbaar, waardoor consumenten geen weloverwogen aankoopbeslissingen kunnen maken. Om de positie van de consument te versterken is op 26 maart 2024 Richtlijn (EU) 2024/825 van 28 februari 2024 van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van de Richtlijnen 2005/29/EG (Richtlijn oneerlijke handelspraktijken) en 2011/83/EU (Richtlijn consumentenrechten) wat betreft het versterken van de positie van de consument voor de groene transitie door middel van betere informatie en door middel van bescherming tegen oneerlijke praktijken (Richtlijn) in werking getreden.

De Richtlijn verplicht handelaren duidelijke, relevante en betrouwbare informatie over het duurzame karakter het product te verstrekken en beoogt, onder meer, de volgende praktijken aan te pakken:

  • misleidende milieuclaims (''greenwashing'');
  • misleidende informatie over de sociale kenmerken van het product of de bedrijfsactiviteiten van de handelaar (dergelijke informatie kan bijvoorbeeld zien op de kwaliteit van de arbeidsomstandigheden, de naleving van mensenrechten of prestaties op milieugebied);
  • niet-transparante duurzaamheidskeurmerken; en
  • praktijken die verband houden met de vroegtijdige veroudering van goederen (oftewel: commercieel beleid waarbij een product bewust wordt gepland of ontworpen met een beperkte levensduur, zodat het na een bepaalde termijn of na een vooraf bepaalde gebruiksintensiteit voortijdig verouderd is of niet-functioneel wordt).

Zo komt er voor producten in de Europese Unie een geharmoniseerd etiket met informatie over de commerciƫle duurzaamheidsgarantie. Daarnaast worden milieu kenmerken, sociale kenmerken en circulariteitsaspecten toegevoegd aan de lijst van de belangrijkste kenmerken van een product ten aanzien waarvan de praktijken van een handelaar als misleidend kunnen worden beschouwd.

Om de eerlijkheid en geloofwaardigheid van ''groene claims'' te waarborgen, worden dergelijke claims verboden wanneer zij niet ondersteund worden door duidelijke, objectieve, openbaar toegankelijke en verifieerbare verplichtingen en doelen. Dergelijke claims moeten ook worden geverifieerd door een externe deskundige wiens bekwaamheid en onafhankelijkheid van zowel de eigenaar van de toegepaste certificeringsregeling als de handelaar overeenkomstig internationale, Unie- of nationale normen en -procedures gewaarborgd zijn, bijvoorbeeld doordat hij voldoet aan relevante internationale normen, zoals ISO 17065 “Conformiteitsbeoordeling — Eisen voor instellingen die certificaten toekennen aan producten, processen en diensten”, en de bevindingen van deze deskundige moeten ter beschikking staan van de consument.

De lidstaten hebben tot 27 maart 2026 om de Richtlijn te implementeren in nationale regelgeving. Mocht je vragen hebben, neem gerust contact op met Marcel Willems of Elisabeth Bulder.

Areas of Expertise

Dispute Resolution